Şuayb Bin Muharrem El-Arnavut Vefat

Şuayb Bin Muharrem El-Arnavut Vefat

Değerli İslam alimlerinden  Şuayb bin Muharrem el-Arnavut Ürdün'de Hakkın Rahmetine kavuşmuştur.

Şuayb bin muharrem el-Arnavut, 1928 Şam doğumlu, seksen yaşında, orta boylu, hafif topluca, beyaz tenli biri? yüzüne bakınca Arap olmadığı belli olan dünyaca ünlü bir hadis tahkikçisi. Aslen Arnavut olup 1926'da babasının dini ilimleri sevgisi nedeniyle Şam'a göç etmişlerdir. Babası zamanla ilmini ispatlamış, Şam'da ilim adamlarının sevgisini kazanmıştır. Şuayb hoca Babasının gölgesi altında İslami ilimleri öğrenerek büyümüştür. Çocukluğundan itibaren temel ilmi bilgiler, onun zihin ve ruh dünyasını doldurmuş, Kuran'ın ruhuna inmek için Kuran hafızı olmuş, çocuk yaşta Arap diline dair çeşitli hocalardan nahiv, sarf, belagat ilmi almıştır.

İlim yolunda aşılan yollar;

Şuayb Arnavut hoca Şam'ın büyük dil âlimi Şeyh Bedrettin Hasenâ'nın tedrisinde yetişmiş, kendisinden Arap diline dair ilimleri okumuştur. İbni Akîl'in Şerhi, İbni Hâcib'in kafiyesi, Zemahşeri, İbni Hişam,Cürcâni gibi alimlerin belagat kitaplarını bitirmiştir. Tüm bu ilimlerden sonra Arap diline olan vukûfiyeti artmış, Arap dilinin belagati üzerine önemli talebeler yetiştirmeye başlamıştır. Aynı zamanda birçok hocadan Fıkıh ilmi almış, Hanefi fıkhı üzerinde yoğunlaşmış, Hanefi fıkhına dair tüm detayları yedi sene içinde öğrenmiştir. Öğrendiği ilimleri Kuran ile harmanlayıp Şam'da kendine has bir üslup oluşturmuştur.

Hadis ilmine olan ilgisi;

Şuayb hoca hadis ilmini yoğunlaşıp,üzerinde tahkik derecesine geldiğinde otuz yaşındadır.Hadis ilmine olan sevgisi,onu hadislerin asıl kaynağına yönlendirmiş, hadis râvilerinden gelen nakilleri tek tek inceleyerek geliş sıhhatini,nakleden râvinin derecesini, hadis'in Kuran'la olan münasebetini araştırmıştır.Büyük hadis külliyatlarını eleyerek, günümüze daha net ve ayıklanmış hadis kaynakları bırakmıştır.

Hadis üzerine o kadar yoğunlaşmıştır ki, Arap Dili üzerine yaptığı öğretmenliği bırakarak, tüm vaktini Hadis ilmine vermiştir. Zamanla hadis tahkikçiliği alanında çığır açmış, o alanın uzman ismi haline gelmiştir. Kurduğu medresede talebeler yetiştirip, birçok ülkeye ilmi araştırmalar görevlisi olarak yollamıştır.

Kendisini nasıl tanıdık?

Şuayb hoca dışarıdan bakınca sert mizaçlı, keskin, hocası gibi başka mezhep imamların arkasında namaz kılmayacak kadar olmasa da biraz Haneficidir. Fakat kendisini tanıdıkça bunun nedeninin içinde yetiştiği Arap toplumunun bir kalıntısı olduğu anlaşılır.

Ürdün-Amman'a ilim tahsil etmek için gittiğimde evim ve okulum arasında her gün yürüdüğümüz yarım saatlik bir yol vardı. O yol üzerinde geniş bahçeli, kalın duvarlı evler dikkatimi çeker, her geçtiğimde içlerinde kimler yaşıyor diye merak ederdim. Hadis alanında tez hazırlığı için Ürdün'e gelen bir ablamız, Şuayb el-Arnavut hocanın Ürdün'de oturduğunu, fakat adresini bilmediğini belirtti. Onun hocadan bahsetmesiyle bende Şuayb Arnavut hocayı tanıma merakı oluştu. O ana kadar ismini niye hiç duymamışım diye çok hayıflandım. Adresini araştırmaya başladık, İlahiyat bölümünde ki öğrenciler de dahil bir çok hocaya sorduk, lakin durum o kadar vahimdi ki, daha ismini söyler söylemez,'o kim ki' diyorlardı. Şaşkınlığımızı gizleyemiyor, diplerinde olan koskoca âlimi nasıl tanımazlar diye kendi kendimize soruyorduk. Oysa biz de onlardan farklı değildik. Bir ay sonra, Şuayb hocanın evimizin iki sokak altında ki o güzel evlerden birinde, gelini ve iki torunuyla birlikte yaşadığını öğrendik. Ziyaretine gittik, misafiri olduk. Zamanla aramızda hoca öğrenci ilişkisinden çok, baba evlat ilişkisi gelişti. Torunları bizi ev hanesinden biri gibi görüyorlardı. Hocayı çok seviyor, onun dersine can atarak gidiyorduk. Ailelerimizin yakın olmamasından ötürü bize baba gibi sahip çıkar, sofrasını paylaşır, çayını bizimle içerdi. Eşi rahatsızdı Şuayb hocanın. Bundan dolayı evde mutfak işini kendi yapar, yemeklerini kendi hazırlardı. Düzenli, tertemiz bir evi vardı. Seksen yaşında bir âlim için gördüğüm bu manzara çok şaşırtıcıydı.

Bir Arnavut'un mutfağında misafir olmak?

Mutfağında on iki çeşit, kendi eliyle kurduğu zeytinler, reçeller çok dikkatimi çekerdi. Yaşına rağmen her işiyle kendi meşgul oluyordu. Utanarak ifade edeyim ki, daha önce hiç denemediğim ev yapımı Arnavut böreği ve Şam usulü içli köfte yapmayı kendisi öğretti bana. Birlikte yaptığımız her dersin sonunda, onların meşhur içi hurmalı kurabiyeleri olan 'Ma'mul' ile arap usulü 'mırra' veya çay ikram ederdi. Sofrasını veya çayını reddetmek onu çok kızdırırdı. Bizi yolcu etmek için kapıya kadar gelir, mutfağından bir poşet dolusu meyveyi verir, 'her akşam yiyip öyle yatın, yoksa hastalanırsınız' derdi. Yine bir derste 'yüzün sapsarı kesilmiş senin, sana bir ilaç yapalım' diyerek bir hafta hurma pekmezi içirmişti bana. Şuayb hocanın göstermiş olduğu misafirperverlik ve iyilik hayatım boyunca unutamayacağım bir âlim portresi çizdi gözümde. -Babam dışında tabi ki ?

Şuayb hoca Türkleri çok sever, Osmanlı'ya çok değer verirdi.

Her çeşit ilme saygısı vardı. Arapçılık yapmaz, taassupçuluğu sevmezdi. Kütüphanesi onun için her şeydi. Kitaplarla her daim haşır neşir olur, onları hediye etmeyi çok severdi. Türkiye'ye dönerken bana Kurtubi'nin Tefsirinden, Zad'ul-Meâd'a kadar bir sürü kitap vermiş, kendisine nasıl teşekkür edeceğimi sorduğumda onları okuyup, babama selamını ileterek teşekkür edebileceğimi söylemişti.

Kadınların ilmi konularda kendilerini yetiştirmesine çok önem verir, anneler sorumluluklarını aksatmadığı sürece çocukların buna bahane olmayacağını söylerdi. "Ülkemiz de başörtüsü problemi var" dediğimiz de bize; "ne olursa olsun okuyun, burada veya başka yerde kendinizi yetiştirin" derdi. Türkiye'ye döneceğimizi duyduğunda üzülmüş, ısrarla orada kalmamızı, yüksek tahsil yapmamızı istemişti. Şuayb Arnavut hoca bu nesil gençlik için örnek alınması gereken bir şahsiyettir. Fazileti, cömertliği ve saygınlığı küçük büyük herkese örnektir.